H τριημιολία

Τον 3^ο αι. π.Χ. η Ρόδος ως ισχυρή ναυτική δύναμη, υποχρεώθηκε από τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία να καταπολεμήσει με δικό της στόλο την πειρατεία, που λυμαινόταν τις ελληνικές θάλασσες, ώστε να επανέλθει σε αυτές η ηρεμία. Γι’ αυτό το σκοπό λοιπόν, γύρω στο 300 π.Χ. κατασκευάστηκε στο νησί, ένα νέο ισχυρό και ταχύτατο σκάφος, η τριημολία. Το πολεμικό αυτό πλοίο, ήταν ένας συνδυασμός πειρατικής ημιολίας και τριήρους. Αντίθετα με άλλα ιστιοφόρα της εποχής, τα οποία πριν από κάθε ναυμαχία έπρεπε να αφαιρέσουν κατάρτια και ιστία και να πλεύσουν ως το σημείο της επίθεσης χρησιμοποιώντας μόνο τα κουπιά, η τριημολία είχε το πλεονέκτημα να διατηρεί τα πανιά ανοιχτά, σχεδόν μέχρι την εμπλοκή. Αυτή η ιδιότητα την καθιστούσε ιδιαίτερα ευέλικτη και αποτελεσματική στην αναχαίτιση εχθρικών πλοίων. Έτσι, δεν άργησε να υιοθετηθεί και από άλλες ισχυρές ναυτικές δυνάμεις της αρχαιότητας, όπως από την Αθήνα και την πτολεμαϊκή Αίγυπτο.

Στην είσοδο της Ακρόπολης της Λίνδου, παρατηρούμε την ανάγλυφη παράσταση μιας τριημολίας, η οποία έγινε με έξοδα των κατοίκων της αρχαίας Λίνδου, προς τιμήν του ναυάρχου Αγήσανδρου. Το έργο αυτό, φιλοτεχνήθηκε από τον διάσημο γλύπτη  Πυθόκριτο, δημιουργό της Νίκης της Σαμοθράκης που βρίσκεται σήμερα στο Λούβρο.